Evden Çıkarken Okunucak Duâ

Evden Çıkarken Okunucak Duâ “Allah’a Güvenerek Buradan Allah’ın Adıyla Çıkıyorum. Allah’ım! Sapmaktan veya Başkalarının Beni Saptırmasından, Masiyet işlemekten veya Başkalarının Bana Günah işletmesinden, Birilerine Zulmetmekten veya Birilerinin Zulmune Uğramaktan, Bilgisizlikten veya Bilgisiz Bırakılmaktan Bana Bilgisiz isnadında Bulunulmasından Sana Sığınırım.” Ebu Davut, Tirmizî ve ibn Mace’nin rivayet etmiş oldukları sahih hadistir.

Ebu Davud’un Rivayetinde ise, “En Adille ve Udalle Ev ezile Ev Uzalle.” Şeklinde Tekil Olarak “Benim Sapmam ve Saptırılmam.” Diye Geçer. Oysaki imam Tirmizi’nin Rivayetinde Bu ifadeler Çoğul Olarak: “Eûzübike Min EnNezille, Nudalle, Nuzlama ve Nüchala.” (“Bizim Kaymamızdan, Bizim Sapmamızdan.”) Diye Zikredilmektedir.

Yine Ebu Davud’un Rivayetinde ise: Rasulullah (s.a.v.) Evinden Her Çıktığında Mutlaka Gözlerini Semaya Kaldırarak: “Allahumme innî Eûzubike.” (Allah’ım Kesinlikle Sana Sığınırım) Diye Duyururdu.” Şeklindedir.

Bir Başka Rivayette ise, Yine Bizim zikrettiğimiz Gibidir. Yine de Allah En iyisini Bilir.

(45) Ebu Davud, Tirmizi, Nesaî ve Daha Başkalarının Enes (r.a.)’dan Rivayet Ettiklerine Göre, Resulullah (s.a.v.) Şöyle Buyurdular:
Kim Evinden Çıkarken : “Allah’a Güvenerek Bismillah Deyip Evden Çıkıyorum. Allah’ın Gücü Kudreti Üzerinde Asla Bir Başka Güc ve Kudret Yoktur.” Derse Kendisine “Artık Güvendesin, Koruma Altına Alındın ve Doğru Yola iletildin” Diye Melekler Tarafından Söylenir. Artık Şeytan da Ondan Uzaklaşır.”

Tirmizi, Bu Hadisin Hasen Olduğunu Söylüyor; Ancak Ebu Davud’un Rivayetinde Şöyle Bir Fazlalık Bulunuyor: “Bir Şeytan Diğer Şeytana Der ki: “Sen Doğru Yola iletilen, Güvende Olan ve Koruma Altına Alınan Bir Kimse ile Nasıl Başa Çıkabilirsin ki!..

(46) İbn-i Mace ile İbn Sünnî’nin Ebu Hureyre’den Rivayetlerine Göre, Resulullah (s.a.v.) Evinden Çıkarken:

“Allah’a Güvenerek, Bismillah Diye Evden Ayrılıyorum.Güç ve Kuvvet Sadece Allah’ındır“, Derdi.”